مراقبت‌های بعد از تعویض مفصل لگن در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم
تعویض مفصل لگن
تعویض مفصل لگن یکی از جراحی‌های پیشرفته و مؤثر در درمان مشکلات مفصلی است که به بهبود حرکت و کاهش درد کمک می‌کند. اما بهبودی کامل پس از این جراحی به رعایت نکات مراقبتی بستگی دارد. در این مقاله، به جزئیات مراقبت‌های بعد از تعویض مفصل لگن می‌پردازیم.
مشکلات شایع بعد از عمل تعویض مفصل لگن
جراحی تعویض مفصل لگن یکی از موفق‌ترین روش‌های درمانی برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل است. با این حال، ممکن است برخی مشکلات و عوارض در دوره پس از عمل ایجاد شود. آگاهی از این مشکلات و نحوه پیشگیری یا مدیریت آنها می‌تواند به بیمار کمک کند تا دوران بهبودی را بهتر سپری کند. در ادامه به مشکلات شایع پس از این عمل اشاره شده است:
درد پس از جراحی: درد یکی از مشکلات رایج بعد از تعویض مفصل لگن است. این درد به دلایل مختلفی از جمله التهاب بافت‌ها، جراحی یا جایگذاری پروتز رخ می‌دهد.
تورم و کبودی: در اطراف محل جراحی طبیعی است و معمولاً به مرور زمان کاهش می‌یابد.
عفونت: یکی از عوارض جدی اما نادر است که ممکن است در محل زخم یا اطراف پروتز رخ دهد.
لخته شدن خون (ترومبوز وریدی عمقی): پس از جراحی، خطر تشکیل لخته خون در رگ‌های پا وجود دارد. این عارضه می‌تواند جدی باشد و در صورت عدم درمان منجر به آمبولی ریوی شود.
دررفتگی مفصل جدید: در هفته‌ها و ماه‌های اول پس از جراحی، مفصل جدید ممکن است در صورت انجام حرکات نادرست دچار دررفتگی شود.
سستی یا ضعف عضلات: پس از جراحی، عضلات اطراف مفصل ممکن است ضعیف شوند و نیاز به تقویت داشته باشند.
اختلاف طول پاها: گاهی بیماران احساس می‌کنند که طول پاها پس از جراحی متفاوت است. این مشکل ممکن است ناشی از اصلاح زاویه مفصل یا تغییر حالت بدن باشد.
سفتی و محدودیت حرکتی: برخی بیماران ممکن است با محدودیت در حرکت یا احساس سفتی در مفصل جدید روبه‌رو شوند.
سایش یا شل شدن پروتز: در درازمدت، پروتز ممکن است دچار فرسایش یا شل شدن شود. این مشکل به‌خصوص در افرادی که فعالیت‌های سنگین انجام می‌دهند، شایع‌تر است.
مراقبت های لازم بعد از جراحی
دوران اولیه بهبودی: بیمارستان و روزهای اول پس از جراحی:
پس از جراحی، بیمار معمولاً 1 تا 3 روز در بیمارستان بستری میشود. در این دوران، مراقبت های بعد از تعویض مفصل لگن شامل موارد زیر است:
مدیریت درد: پس از جراحی، پزشک داروهای مسکن تجویز می‌کند. مصرف به‌موقع این داروها به کنترل درد کمک می‌کند.
پیشگیری از عفونت: ممکن است آنتی‌بیوتیک‌هایی تجویز شود. همچنین، تمیز نگه داشتن محل زخم اهمیت بالایی دارد.
جلوگیری از لخته شدن خون: پزشکان معمولاً از جوراب‌های فشاری، داروهای رقیق‌کننده خون یا حرکات ساده پا برای جلوگیری از تشکیل لخته استفاده می‌کنند.
حرکت و فیزیوتراپی:
یکی از مهم‌ترین مراقبت های بعد از تعویض مفصل لگن، شروع حرکت به کمک فیزیوتراپ است.
روزهای اول: با کمک واکر یا عصا، بیمار به آرامی راه رفتن را آغاز می‌کند. این کار نه تنها به بهبود عضلات کمک می‌کند، بلکه خطر لخته شدن خون را نیز کاهش می‌دهد.
تمرینات توصیه‌شده: تمرینات ساده‌ای مانند خم و راست کردن زانوها یا حرکت ملایم پاها در حالت خوابیده، به جریان خون و بازگشت توانایی حرکت کمک می‌کنند.
احتیاط در حرکت: از چرخش یا خم شدن بیش از حد لگن خودداری کنید. پزشک و فیزیوتراپ معمولاً زوایای مجاز را توضیح می‌دهند.
مراقبت از زخم جراحی:
مراقبت صحیح از زخم جراحی، از عفونت جلوگیری می‌کند و بهبودی را تسریع می‌بخشد:
بررسی روزانه زخم: علائمی مانند قرمزی، ترشح، یا تورم غیرعادی ممکن است نشانه عفونت باشد و باید فوراً به پزشک اطلاع داده شود.
پانسمان: تعویض پانسمان مطابق دستور پزشک انجام شود.
دوش گرفتن: تا زمانی که پزشک اجازه نداده، از دوش گرفتن خودداری کنید. در صورت مجاز بودن، از آب ولرم و صابون ملایم استفاده کنید.
تنظیم فعالیت‌های روزمره
بازگشت به فعالیت‌های روزمره نیازمند رعایت نکات ایمنی است:
استفاده از وسایل کمکی: تا زمانی که پزشک اجازه نداده، بدون واکر یا عصا راه نروید.
صندلی مناسب: از صندلی‌هایی با ارتفاع مناسب استفاده کنید تا از فشار بیش از حد بر مفصل تازه جلوگیری شود.
اجتناب از حرکات خاص: خم شدن بیش از 90 درجه یا چرخش ناگهانی لگن ممنوع است.
تغذیه و مدیریت وزن:
تغذیه سالم و حفظ وزن مناسب به بهبود سریعتر کمک می‌کند:
مواد مغذی: مصرف غذاهای غنی از پروتئین، ویتامین C و کلسیم به بازسازی بافت‌ها و استخوان‌ها کمک می‌کند.
آب کافی: نوشیدن آب کافی به حفظ هیدراتاسیون و پیشگیری از یبوست ناشی از داروها کمک می‌کند.
مدیریت وزن: اضافه وزن می‌تواند به مفصل تازه فشار وارد کند. رعایت رژیم غذایی متعادل برای جلوگیری از افزایش وزن ضروری است.
فعالیت بدنی بلندمدت:
بازگشت به فعالیت‌های معمولی ممکن است چند ماه زمان ببرد.
پیاده‌روی: یک ورزش ساده و مؤثر برای حفظ انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات است.
شنا: پس از بهبود کامل زخم، شنا می‌تواند بدون فشار زیاد به مفصل، حرکت و استقامت را تقویت کند.
اجتناب از ورزش‌های سنگین: فعالیت‌هایی مانند دویدن، پریدن یا وزنه‌برداری سنگین می‌توانند به مفصل آسیب بزنند.
معاینات منظم پزشکی:
پیگیری‌های منظم با پزشک برای ارزیابی وضعیت مفصل ضروری است.
بررسی تصاویر رادیولوژی: پزشک با استفاده از عکس‌برداری وضعیت مفصل را ارزیابی می‌کند.
تنظیم برنامه درمانی: در صورت نیاز، برنامه فیزیوتراپی یا داروها تنظیم میشود.
نحوه خوابیدن بعد از تعویض مفصل لگن
خوابیدن صحیح، از مراقبت های بعد ازتعویض مفصل لگن و بسیار مهم است و نقش حیاتی در بهبودی، کاهش درد و پیشگیری از عوارضی مانند دررفتگی مفصل دارد. انتخاب حالت درست برای خوابیدن می‌تواند فشار بر مفصل تازه را کاهش داده و خطر دررفتگی را به حداقل برساند.
خوابیدن به پشت (حالت طاق‌باز):
بهترین و ایمن‌ترین حالت برای خوابیدن پس از تعویض مفصل لگن، خوابیدن به پشت است. در این حالت:
- پاها باید صاف و کمی از هم فاصله داشته باشند.
- از یک بالش یا بالش مثلثی در بین پاها استفاده کنید تا از چرخش یا تقاطع پاها جلوگیری شود.
- زاویه بین ران و بالاتنه نباید از 90 درجه کمتر شود.
خوابیدن به پهلو (پهلو غیرعمل‌شده):
خوابیدن به پهلویی که جراحی نشده است نیز ممکن است، اما باید بسیار مراقب بود:
- بالش ضخیمی بین پاها قرار دهید تا از تماس و فشار مستقیم مفصل جراحی‌شده جلوگیری شود.
- پاها باید در راستای بدن قرار گیرند و از چرخش لگن به داخل یا خارج خودداری شود.
درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راهکارهای درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند.
برای دریافت مشاوره و درمان سریعتر میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.
