پارگی تاندون شانه

پارگی تاندون شانه در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم

پارگی تاندون شانه: علت‌ها، علائم و روش‌های درمان

یکی از مشکلات شایع عضلانی و اسکلتی پارگی تاندون شانه است که می‌تواند به شدت عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار دهد و دردی آزاردهنده و مزمن ایجاد کند. این عارضه معمولاً به دلیل آسیب ‌های تکراری، استفاده بیش از حد از شانه یا وارد شدن ضربه‌های شدید رخ می‌دهد. در این مقاله به بررسی عوامل ایجاد، علائم و نشانه ‌ها، روش‌ های تشخیص و انواع درمان ‌های موجود می‌پردازیم.

پارگی تاندون شانه چیست؟

تاندون ‌ها رشته‌های محکمی از بافت همبند هستند که ماهیچه ‌ها را به استخوان ‌ها متصل می‌کنند. در شانه، چهار تاندون اصلی وجود دارد که به عنوان “چرخاننده شانه” یا “روتاتور کاف” شناخته می‌شوند. این تاندون‌ها نقش مهمی در حرکت و ثبات شانه ایفا می‌کنند. پارگی می‌تواند جزئی باشد که به معنای پاره شدن بخشی از تاندون است، یا کامل باشد که در آن تاندون به طور کامل از استخوان جدا می‌شود. این پارگی ‌ها ممکن است در اثر ضربه مستقیم، فشار زیاد یا تغییرات ناشی از پیری و تخریب تدریجی تاندون‌ ها رخ دهند.

علت ‌های پارگی تاندون شانه

عوامل مختلفی می‌توانند باعث ایجاد پارگی تاندون شانه شوند که شامل عوامل زیر می‌شوند:

1-ضربه‌های ناگهانی

 در ورزش‌های تماسی یا حوادثی مانند افتادن، تاندون شانه ممکن است به دلیل کشش ناگهانی یا ضربه‌های شدید دچار پارگی شود.

2-استفاده بیش از حد

انجام فعالیت ‌های تکراری، مانند پرتاب مکرر توپ در ورزش‌هایی مانند بیسبال، می‌تواند به تاندون ‌های شانه فشار وارد کند و باعث تخریب تدریجی آن‌ها شود.

3-پیری و تحلیل بافت ‌ها

با افزایش سن، تاندون‌ ها ضعیف ‌تر و شکننده ‌تر می‌شوند و احتمال پارگی افزایش می‌یابد. این نوع پارگی ‌ها معمولاً در افراد بالای ۴۰ سال شایع ‌تر است.

4-عوامل ژنتیکی

برخی افراد به طور ژنتیکی مستعد پارگی تاندون‌ ها هستند. در این افراد، بافت ‌های همبند ضعیف ‌تر بوده و خطر پارگی بیشتر است.

5-سایر عوامل

 بیماری ‌هایی مانند دیابت و فشار خون بالا نیز می‌توانند خطر پارگی تاندون ‌ها را افزایش دهند.

علائم و نشانه ‌های پارگی تاندون شانه

برخی از این علائم شامل موارد زیر هستند:

درد شانه: درد ناگهانی و شدید یکی از مهم‌ ترین نشانه‌ های پارگی تاندون در ناحیه شانه است. این درد معمولاً با حرکت شانه افزایش می‌یابد و ممکن است به بازو و گردن نیز گسترش یابد.

ضعف و ناتوانی در حرکت دادن شانه: افرادی که دچار این آسیب می‌شوند، اغلب در حرکت دادن شانه مشکل دارند و نمی‌توانند بازو را به راحتی بالا ببرند یا به سمت خاصی حرکت دهند.

تورم و التهاب: در صورت پارگی، ممکن است تورم و التهاب در ناحیه شانه ظاهر شود که با درد و حساسیت همراه است.

صدا دادن در شانه: گاهی اوقات هنگام حرکت دادن شانه، صدای تق تق شنیده می شود که نشانه‌ای از آسیب به تاندون است.

روش‌های تشخیص پارگی تاندون شانه

تشخیص صحیح این آسیب بسیار اهمیت دارد و پزشک معمولاً از روش‌های زیر برای تشخیص استفاده می‌کند:

معاینه فیزیکی: پزشک با لمس ناحیه شانه و بررسی حرکات آن، می‌تواند اطلاعات اولیه‌ای در مورد شدت آسیب کسب کند.

تصویربرداری با اشعه ایکس: این روش برای شناسایی شکستگی‌ های احتمالی استخوان استفاده می‌شود، اما تاندون‌ ها را به خوبی نشان نمی‌دهد.

تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی MRI: یکی از بهترین روش‌های تشخیص است که به پزشک امکان مشاهده بافت نرم و میزان آسیب را می‌دهد.

سونوگرافی: این روش نیز برای مشاهده بافت‌ های نرم و پارگی‌ های تاندون موثر است و معمولاً کمتر از MRI هزینه دارد.

پیشگیری از پارگی تاندون شانه

با وجود اینکه برخی عوامل ریسک مانند پیری و ژنتیک قابل کنترل نیستند، می‌توان با اتخاذ برخی تدابیر از پارگی تاندون در ناحیه شانه جلوگیری کرد:

1. انجام تمرینات تقویتی برای عضلات شانه و بازو می‌تواند از فشار اضافی به تاندون ‌ها جلوگیری کند.
2. پرهیز از حرکات تکراری و استفاده از تکنیک‌های صحیح در فعالیت‌های ورزشی می‌تواند از آسیب به شانه جلوگیری کند.
3. در برخی ورزش‌ها مانند فوتبال، بسکتبال یا ورزش‌های رزمی، استفاده از تجهیزات محافظتی مانند محافظ شانه می‌تواند خطر آسیب را کاهش دهد.
4. بعد از هر فعالیت سنگین به بدن زمان کافی برای استراحت و بازیابی داده و از انجام فعالیت‌های شدید بدون آمادگی کافی اجتناب کنید.

روش‌های درمان پارگی تاندون شانه

درمان پارگی تاندون شانه بسته به شدت آسیب و نیازهای فردی متفاوت است و شامل درمان‌های غیرجراحی و جراحی می‌شود.

درمان‌های غیرجراحی

استراحت و تغییر فعالیت‌ ها: کاهش یا توقف فعالیت‌ هایی که باعث درد و آسیب بیشتر به شانه می‌شوند، می‌تواند به بهبود کمک کند.

فیزیوتراپی: تمرینات خاصی که توسط فیزیوتراپ طراحی می‌شوند می‌توانند عضلات شانه را تقویت کنند و از فشار روی تاندون ‌های آسیب ‌دیده بکاهند.

داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی: داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.

تزریق کورتیزون: در صورت وجود درد شدید، پزشک ممکن است تزریق کورتیزون را برای کاهش التهاب و تسکین درد توصیه کند.

درمان‌های جراحی

جراحی آرترواسکوپی: این روش کم‌ تهاجمی شامل ورود دوربین کوچکی به شانه برای مشاهده تاندون آسیب ‌دیده و ترمیم آن است. این روش معمولاً در پارگی ‌های جزئی و قابل ترمیم استفاده می‌شود.

جراحی باز: در موارد شدیدتر که پارگی تاندون گسترده است، جراحی باز برای دسترسی بهتر به تاندون و ترمیم کامل آن انجام می‌شود.

پیوند تاندون: در مواردی که تاندون به شدت آسیب دیده یا به کلی تخریب شده باشد، ممکن است از بافت ‌های تاندون دیگر استفاده شود و پیوند داده شود.

مدت زمان ترمیم تاندون شانه

مدت زمان ترمیم تاندون شانه به عوامل مختلفی از جمله شدت پارگی، روش درمانی و وضعیت جسمی فرد بستگی دارد. برای پارگی‌ های جزئی و درمان‌ های غیرجراحی، بهبودی می‌تواند بین 4 تا 6 هفته طول بکشد. اگر پارگی تاندون به جراحی نیاز داشته باشد، معمولاً حدود 3 تا 6 ماه زمان نیاز است تا فرد به فعالیت ‌های عادی بازگردد. این مدت شامل فیزیوتراپی و توان ‌بخشی نیز می‌شود که برای بهبود کامل و بازیابی حرکت و قدرت شانه بسیار مهم است.

پارگی تاندون شانه چقدر خطرناک است؟

پارگی تاندون شانه در صورت درمان نشدن می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند. این آسیب می‌تواند به درد مزمن، ضعف شانه و محدودیت ‌های حرکتی منجر شود. در مواردی که فرد به سرعت به درمان توجه نمی‌کند یا تاندون به درستی ترمیم نمی‌شود، خطر بروز آرتروز شانه نیز افزایش می‌یابد. در برخی افراد، به خصوص در ورزشکاران و افرادی که شغل‌های فیزیکی دارند، عدم درمان مناسب ممکن است به کاهش توانایی در انجام فعالیت ‌های روزانه و کاری منجر شود.

درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راهکارهای درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند

برای دریافت مشاوره و درمان سریعتر میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.